بهسازی گفتار با تبدیک موجک و منطق فازی

امروزه نیاز به اطلاعات دقیق و مختصر حاصل از یک پردازش مناسب روی سیگنال گفتار در بسیاری از کاربردهای صوت مشهود است. در پردازش سیگنال گفتار، یکی از مشکلات اساسی که با آن روبرو هستیم، نویزهای موجود در محیط یا رسانه است که سیگنال را تغییر می دهد و در این شرایط ممکن است نتوانیم اطلاعات مورد نیاز را از سیگنال استخراج کنیم. بنابر این همواره شاهد روند روبه رشد روش های نویز زدایی از سیگنال می باشیم. نویز با سیگنال ترکیب می شود و بر ویژگی های آن تاثیر می گذارد. هدف از حذف نویز، کاهش اثرات مخرب آن بر سیگنال است به گونه ای که سیگنال حاصل، بیشترین شباهت را با سیگنال اصلی داشته باشد و اثرات نویز کمینه شود. در روش پیشنهادی، در این پایان نامه برای حذف نویز از دو مفهوم منطق فازی و تبدیل موجک بهره بردیم. تبدیل موجک در بسیاری از موارد در پردازش سیگنال و کاربردهای مرتبط با آن بکار گرفته می-شود. برای بهسازی سیگنال گفتار با استفاده از تبدیل موجک می توان از توابع آستانه گذار بهره برد. در روش معمول بهسازی با آستانه گذاری ضرایب موجک، مقدار آستانه بطور یکنواخت بر روی تمام مقادیر سیگنال اعمال می شود که این امر باعث تغییر ناگهانی مقادیر نزدیک به آستانه و ایجاد اعوجاج در سیگنال می شود. در این پایان نامه سعی شده تا با بهره گیری از استنتاج فازی، آستانه گذاری فازی ارائه شود که حذف نویز را با کیفیت بهتری انجام دهد و معایب روش های آستانه گذار دیگر را مرتفع کند و سیگنال حاصل علاوه بر بهبود کمی، از نظر ارزیابی شنیداری نیز رضایت بخش باشد. بهره گیری از منطق فازی با توجه به نوع مدل سازی مقادیر غیر قطعی و تقریبی، می تواند در نویز زدایی سیگنال بطور موثر بکار گرفته شود. منطق فازی با پذیرفتن تقریب در داده ها، در بسیاری موارد رفتار مناسبتری را ارائه می دهد. از دیگر دستاوردهای این تحقیق ارائه روشی برای تعیین موجک مناسب برای آواهای گفتاریست که در ترکیب با خوشه بندی فازی برای انتخاب مناسب ترین موجک برای پردازش سیگنال مربوط به واج های صدادار در زبان فارسی، استفاده شده است.